Türk edebiyatında seçkin bir yeri olan Halide Edip, 1884 yılında Sultan 2. Abdülhamid Han’ın Ceyb-i Hümayun Başkatibi Mehmet Edip Bey ile Fatma Bedrifem Hanım’ın çocukları olarak dünyaya geldi. Annesini küçük yaşta yitiren Halide Edip, çocukluğunu mor salkımlı meskende, anneannesinin ve büyükbabasının yanında geçirdi.
Üsküdar Amerikan Kız Koleji’ne 1893 yılında giren Halide Edip, bir yıl sonra buradan ayrılmak zorunda kaldı. Halide Edip, özel hocalardan Arapça, İngilizce, Fransızca ve müzik dersleri aldı.
İngilizce öğretmeninin teşvikiyle John Abbot’un “Mother” isimli kitabının çevirisini yaptı. Mahmut Esat Efendi’nin düzenlemesiyle “Mader” ismiyle basılan eser, Halide Edip’e, Sultan Abdülhamid tarafından “Şefkat Nişanı” verilmesine vesile oldu. 1899’da ikinci kere başladığı kolejden, 1901 yılında mezun oldu.
Halide Edip, tıpkı yıl matematik dersleri aldığı Salih Zeki Bey’le evlendi. Bu evlilikten Ayetullah ve Hikmetullah Togo isminde iki oğlu dünyaya geldi.
İLK BAYAN DERNEĞİNİ KURDU
Tevfik Fikret’in idaresindeki Tanin gazetesinde “Halide Salih” imzasıyla yazılar yayımlayan Halide Edip, yazılarını daha sonra çeşitli yayınlarda sürdürdü. Yazıları nedeniyle tehditler alan Halide Edip, 31 Mart olayları sırasında Mısır’a gitti. 1909’da yurda döndükten sonra yazılarına devam etti. Eşi Salih Zeki’den 1910 yılında boşandı.
Maarif Nazırı Sait Bey’in teklifiyle kız öğretmen okullarında öğretmenlik ve vakıf okullarında müfettişlik yaptı. Bu devirde gözlemlediği İstanbul’un art mahalleleri, “Sinekli Bakkal” romanını yazmasına katkıda bulundu. Halide Edip, bu süreçte Ziya Gökalp ve Yusuf Akçura üzere isimlerin yazılarından etkilendi.
Balkan Savaşı sırasında bayanların toplum hayatına katılması ve eğitilmesi gayesiyle birinci bayan derneği olan Teali-i Nisvan (Kadınların Durumunu Yükseltme) Cemiyeti’ni kurdu. Cemal Paşa’nın teklifiyle Lübnan, Beyrut ve Şam’da okulları düzenleyip açmak üzere Suriye’ye gitti. Kendisi Suriye’deyken babasına verdiği vekaletnameyle 1917’de 1. Meclis devrinin birinci sıhhat bakanlığı da yapan Doktor Adnan (Adıvar) ile evlendi.
Aynı yıl “Mev’ud Hüküm” ve birinci tiyatro oyunu “Kenan Çobanları”nı yazdı. 1918-1919’da İstanbul Darülfünunu’nda Batı edebiyatı dersleri verdi.
SULTANAHMET MİTİNGİNDE YAPTIĞI KONUŞMA ÇOK TESİRLİ OLDU
Halide Edip, 15 Mayıs 1919’da İzmir’in işgalinden sonra düzenlenen Fatih, Üsküdar ve Sultanahmet mitinglerine konuşmacı olarak katıldı. Bilhassa Sultanahmet mitinginde yaptığı konuşma çok tesirli oldu ve hiç unutulmadı. Büyük Mecmua ve Vakit’teki yazılarıyla işgale karşı direnişin gelişmesine katkıda bulundu.
Bu yıllarda Anadolu’ya gizlice silah kaçırma işinde de vazife alan Halide Edip, 1920’de eşiyle Anadolu’ya geçerek Ulusal Uğraş için çalışmalara katıldı.
İstanbul’un 16 Mart 1920’de işgal edilmesinden 5 gün sonra yola çıkan Yunus Nadi Abalıoğlu ile Halide Edip’in bulunduğu iki kafile, 31 Mart’ta Geyve’de buluştu. İki aydın, o devir “Akhisar” ismiyle bilinen bugün Sakarya’nın Pamukova ilçesindeki tren istasyonunda, Ankara’ya masraf gitmez bir ajans teşkilatı kurulmasını görüştü. Bu görüşmenin akabinde 6 Nisan 1920’de Anadolu Ajansının kuruluşu gerçekleştirildi. Halide Edip Adıvar, AA’nın isim annesi olarak tarihe geçti.
Cumhuriyetin Kurucusu Büyük Lider Mustafa Kemal Atatürk, Ulusal Uğraş ateşini tutuşturduğu bütün yurda gönderdiği tarihi genelge ile Anadolu Ajansının kuruluşunu duyurdu.
Kuruluşu tüm yurda duyurulan Anadolu Ajansı, bir müddet Ziraat Mektebi’nde ayrılan bir odada çalışmalarını yürüttü. Halide Edip de anılarında Ankara’ya geldiğinin beşinci günü “Karargah”ta, “dar ve uzun odalardan biri”nin kendisine ayrıldığını ve eşyaların “dosya rafları, sandalye, iki masa ve eski bir yazı makinesi”nden ibaret olduğunu belirtti.
SAKARYA SAVAŞI’NDA ONBAŞI OLDU
Ankara’da Yunus Nadi’nin Hakimiyet-i Ulusala gazetesine yardım eden Halide Edip, bir yandan da yabancı gazetelerin çevirilerini yaptı. Hilal-i Ahmer’de (Kızılay) Ankara Şubesi Başkanı oldu.
Sakarya Savaşı sırasında onbaşı oldu. 1921 ve 1922’de ortasında Tetkik-i Mezalim Komisyonu’nda Yunan ordusunun çekilirken bıraktığı hasarı ve halka yaptığı zulümleri raporlaştırdı.
Halide Edip’e, savaş sonunda “çavuş” rütbesi verildi. Bu periyotta yaptığı müşahedelerle “Ateşten Gömlek”, Vurun Kahpeye” romanları ile “Dağa Çıkan Kurt” öykü kitabını yazdı.
Cumhuriyet’in ilanından sonra Halide Edip, Akşam, Dergah, İkdam, Vakit, Hakimiyet-i Ulusala, Son Telgraf gazete ve mecmualarında yazı hayatını sürdürdü.
Milli Mücadele’den sonra, kurucuları ortasında Adnan Adıvar’ın da bulunduğu Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası’nın kapatılması ve çıkan siyasi ihtilaflar yüzünden eşiyle 1925’te Türkiye’den ayrılmayı tercih etti.
Halide Edip, 1939 yılına kadar 14 yıl boyunca yurt dışında yaşadı. İngiltere, Fransa ve ABD’de konferanslar ile üniversitelerde dersler verdi. 1935’te Hindistan’a giderek Müslüman üniversitesi Camia-ı Milliye’nin kurulması için düzenlenen kampanyayı destekledi. İstanbul Üniversitesi’nde 1940’ta İngiliz Edebiyatı dersleri verdi. 1950’de Demokrat Parti listesinden İzmir milletvekili seçildi.
Halide Edip, kimi görüş ayrılıkları nedeniyle 1954’te milletvekilliğinden ayrılarak üniversiteye döndü. Son devrinde kendini büsbütün edebiyata veren Halide Edip, “Mor Salkımlı Ev” kitabında anılarını yayınladı.
Halide Edip Adıvar, 9 Ocak 1964’te 82 yaşında hayatını kaybetti ve cenazesi, İstanbul Merkezefendi Mezarlığına defnedildi.
TEK TÜRK SAVAŞ ROMANCISI
Peyami Safa’nın “Tek Türk savaş romancısı” dediği Halide Edip, geride “Heyula”, “Raik’in Annesi”, “Seviye Talib”, “Handan”, “Yeni Turan”, “Son Eseri”, “Mev’ud Hüküm”, “Ateşten Gömlek”, “Kalp Ağrısı”, “Vurun Kahpeye”, “Zeyno’nun Oğlu”, “Sinekli Bakkal”, “Yolpalas Cinayeti”, “Tatarcık”, “Sonsuz Panayır”, “Döner Ayna”, “Akıle Hanım”, “Kerim Usta’nın Oğlu”, “Sevda Sokağı Komedyası”, “Çaresaz” ve “Hayat Parçaları” isimli romanlarını; “Mor Salkımlı Ev”, “Türk’ün Ateşle İmtihanı” hatıra kitaplarını ve “Kenan Çobanları”, “Maske” ve “Ruh” isimli tiyatro oyunlarını bıraktı.
Halide Edip, ayrıyeten George Orwell’in “Hayvan Çiftliği”, Shakespeare’in “Hamlet” üzere kıymetli yapıtlarını de Türkçe’ye kazandırdı. (AA)